Overslaan en naar de inhoud gaan
Nederlands
Locatie

Academiegebouw
Broerstraat 5
Groningen
Nederland

Tickets
€3,-/gratis voor studenten en SG-kortingspashouders

Maestro!

Antony Hermus

Door pers en collega’s wordt Antony Hermus, vaste gastdirigent van het Noord Nederlands Orkest, gezien als “één van de meest veelbelovende Nederlandse dirigeertalenten van de afgelopen jaren”. Zijn open menselijke communicatie, zijn enorme liefde voor een grote diversiteit aan muziekstijlen en zijn aanstekelijk enthousiasme vormen een inspiratiebron voor de orkesten waarmee hij werkt.

Hermus laat op deze bijzondere avond samen met topmusici van het Noord Nederlands Orkest zien wat wij van de orkestwereld kunnen leren. Hoeveel solisten verdraagt een team? Hoe ontstaat een werksfeer waarin ieder persoon zijn talent voor de gezamenlijke prestatie inzet? Hoe werken honderd topexperts samen, die dagelijks urenlang erg dicht op elkaar zitten en alles van elkaar zien, horen en voelen - en vooral: wat is daarbij de rol van de leider? Hermus geeft een uitgesproken en originele blik achter de coulissen van het Noord Nederlands Orkest en de onderliggende principes van communicatie en leiderschap.

Op 29-jarige leeftijd werd Antony Hermus benoemd tot Generalmusikdirektor van de Duitse stad Hagen, waar hij vele onderscheidingen ontving voor zijn werk. Van 2009 tot 2015 was hij Generalmusikdirektor van het Anhaltische Theater in Dessau en chefdirigent van de Anhaltische Philharmonie, waarbij hij in de afgelopen seizoenen door het gerenommeerde vakblad Opernwelt en de Duitse krant Die Welt meermaals genomineerd werd tot “Dirigent des Jahres”. Vanaf het seizoen 15/16 is hij voor een periode van drie jaar benoemd tot vaste gastdirigent van het Noord Nederlands Orkest. 

Georganiseerd i.s.m. onderzoekscentrum ‘In the LEAD’ van de Faculteit Economie en Bedrijfskunde en het Noord Nederlands Orkest.

 

Ook in deze serie

Zie ook

Bruno Latour
On the Forms of Knowledge Proper to Religious Beings
English

Is it possible to describe the relation between believers and their divinities in a more nuanced way, rather than sticking to the dichotomy of ‘knowledge’ versus ‘belief’?