Winterslaap
De wens om een winterslaap te beginnen bekruipt ook veel mensen als de dagen korten, de temperatuur daalt en egels door de bebladerde tuin schuifelen. Het klinkt zo gek nog niet: net als de egel een aantal maanden de stofwisseling op een laag pitje en lekker slapen. En daarna gezond weer op. Het lijkt mogelijk, winterslaap komt namelijk in het hele dierenrijk voor, zelfs bij primaten. Maar hoe werkt winterslaap? En waarom kunnen sommige dieren het wel en andere niet? Er zijn verschillende vormen van winterslaap, maar in alle gevallen spelen lichaamstemperatuur en stofwisseling een belangrijke rol. Bij bekende winterslapers als hamster en egel fluctueert de lichaamstemperatuur tussen de 40C en 370C. Andere dieren hanteren een continue koeling (beren) of een dagelijkse winterslaap (muis). Winterslapers bezitten blijkbaar mechanismen waarmee ze hun stofwisseling en hun immuunsysteem onderdrukken. Ook medisch gezien is dit interessant: artsen zien wel wat in winterslaap om patiënten te vervoeren of te opereren. Zijn er mogelijkheden om met behulp van geneesmiddelen een winterslaap te beginnen?
Rob H. Henning is hoogleraar farmacologie aan het UMCG. Hij studeerde geneeskunde in Groningen en specialiseerde in de anesthesiologie in Leiden. Zijn onderzoek richt zich op de behandeling van chronische orgaanschade. Om hiervoor nieuwe geneesmiddelen te ontwikkelen, onderzoekt hij de mechanismen waarmee winterslapers hun stofwisseling en hun immuunsysteem onderdrukken.
