Het nieuwe paternalisme
Aan het huidige kabinet is duidelijk te merken dat de liberalen niet meer de dienst uitmaken in Nederland. Sinds Balkenende IV herleeft het paternalisme.
De overheid komt in het geweer tegen blote billboards, wil van de Amsterdamse Wallen een nieuwe kuisheidsgordel maken en bewindslieden schrikken niet terug voor afkeurende woorden over de vertoning van de film Deep Throat.
Ook is de overheid niet langer vies van bemoeienis achter de voordeur. Er komen elektronische kinddossiers, huwelijkscursussen en intensievere opvoedingsondersteuning. Er is zorg over seks in ruil voor breezers. Kortom, of we het bemoeizucht of zorgzaamheid moeten noemen, Nederland lijkt afscheid te nemen van een lange periode van vrijzinnigheid.
Daar is misschien alle reden toe. Als we de tragische dood van Maasmeisjes en Savannah’s willen voorkomen, dan moet het roer misschien wel om. En niet iedereen kan expliciete reclameuitingen als de Utrechts gouden bikinidame in de openbare ruimte waarderen. Maar spoelen we met het badwater niet ook het kind weg? Waar ligt een zinvolle grens tussen prive en openbaar? Hoe vinden we een evenwicht tussen bemoeienis en vrijzinnigheid? Tussen autonomie en bescherming van de zwakkeren?
Over deze vragen debatteert een kundig panel. Een van de debaters is de Groningse filosofe Baukje Prins, die in plaats van paternalisme liever spreekt van meelevend wantrouwen. Anja Aaldering, directeur van de Groningse welzijnsorganisatie MJD vergezelt haar. Twee politici zijn aanwezig: historicus, filosoof en CU-senator Roel Kuiper en Jeroen Diepemaat, landelijk voorzitter van de JOVD. Dichter Tjitse Hofman draagt een toepasselijk gedicht voor. Voorzitter is RUG-filosoof Hans Harbers.
Dit debat wordt georganiseerd door DwarsDiep - Politiek en Cultureel Debatcentrum, een samenwerkingsverband van Studium Generale Groningen, Cultureel Studentencentrum Usva, de Faculteit Wijsbegeerte, de Openbare Bibliotheek en het Centre for Development Studies van de RUG
