Le Corbusier
Voor de een is de Frans-Zwitserse Le Corbusier (1887-1965) – pseudoniem van Ch.-E. Jeanneret – misschien wel de allergrootste architect en stedenbouwkundige van de twintigste eeuw, de koning van het Modernisme die met zijn revolutionaire “vijf punten voor een nieuwe architectuur” diepe sporen naliet in de geschiedenis van de bouwkunst. Voor de ander is Le Corbusier een afschrikwekkend monster en het toonbeeld van Franse zelfgenoegzaamheid. Door hem ontworpen woningen zijn onpraktisch en lekken bovendien en in de op zijn visies geënte woonkazernes in de (Parijse) banlieus werden duizenden mensen bij elkaar gepropt om er “volkomen afgesneden van de rest Frankrijk weg te teren.”
Vast staat dat Le Corbusier enkele mijlpalen in de geschiedenis van architectuur, stedenbouw en ontwerp op zijn naam heeft staan. Zijn bedevaartskerk Notre Dame du Haut in Ronchamps en zijn Ville Radieuse zijn wereldberoemd, net als zijn Chaise Longue. Minder bekend is dat hij contact zocht met totalitaire, later vooral niet-westerse regimes, omdat hij hoopte dat ze zijn ontwerpvisies zouden realiseren.
Dr. A. Marijke Martin is sinds 1992 als universitair docent architectuur- en stedenbouwgeschiedenis werkzaam bij de RUG. Op dit moment voert zij een NWO-onderzoek uit naar de rol van ‘Bildung’ in de contemporaine architectuur. Zowel in onderwijs als onderzoek legt ze daarnaast een accent op de problematiek van de moderne stedenbouw in niet-westerse regio’s.
