De oosterse wortels van de westerse cultuur
Waarop is de westerse cultuur gebaseerd? Op het Griekse, Romeinse en joods-christelijke gedachtegoed, is een veel gehoord antwoord. Minder bekend is de bijdrage van de islam en de Babyloniërs. Niet dat de invloed van de Arabische wetenschap op de westerse wereld wordt genegeerd, maar deze wordt wel vaak onderschat. Zeker, er wordt vaak op gewezen dat de Arabieren in de Middeleeuwen de Griekse filosofie doorgaven aan het Westen, maar dat is echt niet hun voornaamste bijdrage aan de Europese cultuur. Een beter voorbeeld zijn de islamitische rechtsscholen die een unieke manier kenden om de wetenschap te organiseren en die in West-Europa werd overgenomen: de universiteit. Ook het wetenschappelijke experiment en het permanente mecenaat hebben hun wortels in het Oosten.
Dat de invloed van de Arabieren relatief onbekend is, is wellicht het gevolg van de onzekerheid over hoe de cultuuroverdracht heeft plaatsgevonden. Het staat bijvoorbeeld vast dat Copernicus voortbouwt op het denken van de Iraanse geleerde al-Tusi, maar we hebben geen idee hoe de Poolse astronoom het werk van zijn voorganger kan hebben gekend. Hoe is deze kennis uit het Oosten naar het Westen gekomen? En wat is precies de Arabische invloed op de totstandkoming van de Europese geneeskunde en natuurwetenschappen?
Jona Lendering studeerde geschiedenis in Leiden en was als docent verbonden aan de Vrije Universiteit. Tegenwoordig is hij werkzaam voor Livius Onderwijs. In 1998 debuteerde hij als non-fictieschrijver met het boek Een interim-manager in het Romeinse Rijk. In 2009 publiceerde hij Vergeten erfenis. Oosterse wortels van de westerse cultuur.
