The Times They are A-Changin’
Het heroïsche actieverleden van GroenLinkser Wijnand Duyvendak leidt anno nu niet bepaald tot gejuich of bewondering. Velen zien inbraak in ministeries en het openbaarmaken van privadressen van ambtenaren eerder als een misdrijf dan als legitiem middel om de wereld te verbeteren. Het klimaat is wat actievoeren betreft beslist veranderd. Alom klinkt de roep om dienrenbevrijders te straffen en kraken te verbieden. Sterker nog: het woord terreur is al gevallen. Greenpeace krijgt serieuze kritiek als het stenen dumpt in de overbeviste Noordzee en sommige Kamerleden krijgen het ‘rambam’ van gesubsidieerde dwarsliggers als Milieudefensie.
Is een nadere begrenzing aan actievoeren en burgerlijke ongehoorzaamheid nodig? Hebben we in het verleden te veel gedoogd? Kun je volstaan met het verwijzen naar de wet en weet je dan wat done en not done is? Is burgerlijke ongehoorzaamheid niet ook een zinvolle uitlaatklep voor maatschappelijke onvrede? En een vrijplaats voor experimenten met wet- en regelgeving die de rechtsstaat juist versterken? Met andere woorden: hoeveel burgerlijke ongehoorzaamheid past bij een volwassen rechtsstaat?
Over deze en andere vragen discussiëren voormalig actievoerder (en inmiddels ook voormalig kamerlid) Wijnand Duyvendak, de Rotterdamse filosoof Gijs van Oenen, anti-militarist en journalist Willem de Haan en publicist Jaffe Vink. Voorzitter van het debat is Hans Harbers.
Debatcentrum DwarsDiep
