Overslaan en naar de inhoud gaan
Thema
Nederlands

W.F. Hermans

Willem Otterspeer

Voor de ontwikkeling van Hermans als persoon en schrijver zijn diverse zaken van belang: de oorlog, zijn lectoraat in Groningen, de verhouding tot collega schrijvers en zijn belangstelling voor wetenschap en filosofie.

Willem Frederik Hermans (1921 – 1995) is een van belangrijkste na-oorlogse auteurs. Hij groeide op on een Amsterdams onderwijzersgezin, ging naar het Barlaeus Gymnasium en studeerde fysisch geografie aan de Gemeentelijke Universiteit te Amsterdam, de latere UvA. In 1955 promoveerde hij daar, cum laude.
Voor de ontwikkeling van Hermans als persoon en schrijver zijn een groot aantal zaken van belang:  het gezin waar hij uit voortkwam, de oorlog, zijn lectoraat in Groningen, de verhouding tot collega schrijvers binnen en buiten Nederland, levend en dood, zijn polemieken en politieke posities, de relatie tot zijn omgeving, zowel Groningen, Nederland, Parijs als Zuid-Afrika en zijn belangstelling voor wetenschap en filosofie, met name voor Wittgenstein. Hermans liet een zeer omvangrijk oeuvre na, met oa tientallen romans, novelles, essays, columns, enkele gedichten en toneelstukken en vertalingen; titels zijn oa. Ik heb altijd gelijk (1951), De Donkere Kamer van Damocles (1958), Mandarijnen op Zwavelzuur (1964), Nooit meer slapen (1966), Onder Professoren (1975) en Door gevaarlijke gekken omringd (1988).

Willem Otterspeer is hoogleraar universiteitsgeschiedenis aan de Universiteit Leiden. Sinds 2000 bereidt hij een intellectuele biografie voor van Willem Frederik Hermans.

Interessante links
Website Willem Frederik Hermans
Wikipedia Willem Frederik Hermans
Wikipedia Willem Otterspeer

Ook in deze serie

Zie ook

Placeholder
Tsjalling Swierstra & Evelien Tonkens in gesprek met Cees Sterks en Ger Tillekens
Prestatie, respect en solidariteit in een meritocratie
Nederlands

Mensen moeten gelijke kansen hebben en hun maatschappelijke positie mag niet bepaald worden door afkomst, ras of sekse. Alleen hun eigen inzet en talent mogen tellen.

Guus Sluiter, Marga Altena en Coen Verbraak
Nederlands

TV-programma’s en internet zijn populaire platforms voor verhalen over sterven en dood. Waarom willen mensen deze intieme verhalen delen?