Highlights: Nawal el Saadawi

- English below -

Maart 1991 gaven twee internationaal vermaarde vrouwen een Aletta Jacobs Lezing: seksuologe Shere Hite en de Egyptische schrijfster en arts Nawal el Saadawi (1933-2021). Pauline Sarkar, hoofddocent Romaanse talen en toen vice-voorzitter van Studium Generale, maakte zich sterk voor een spreker met een niet-Westerse blik.

“In het begin was mevrouw Saadawi niet zo gecharmeerd van mij, want ik was in haar ogen een echte Europese. Maar toen mijn man even langskwam om iets te brengen, zag ze dat ik een Indiase man had en sloeg ze om als een blad aan de boom.

Ook van de coreferent, de socioloog Hilde Verwey-Jonker, was ze niet gecharmeerd. Verwey-Jonker betoogde dat als de Derde Wereld nu maar minder kinderen zou krijgen, het allemaal veel beter zou gaan. Nou, daarop reageerde mevrouw Saadawi heel woedend: ‘Wat een arrogantie, dit kan alleen komen van mensen die theoretisch schrijven.’ Klopte wel, als je arm bent in een arm land moet je wel kinderen hebben, want dat is je toekomst.

Haar lezing ging eerst alleen over de Golfoorlog. Ik herinner me haar felheid. De Golfoorlog was helemaal de schuld van de Amerikanen. Ze hadden Sadam met rust moeten laten. Onder Sadam was het helemaal niet zo slecht gesteld met de positie van de vrouw. Dat vond mijn man overigens ook. En na de Golfoorlogen is er het er inderdaad niet beter op geworden.

Het is dertig jaar geleden. Je hebt dan alleen nog maar een soort gevoel erbij. En dat was bij Saadawi wel positief. Haar houding in het leven, altijd in botsing met iedereen over wat onrecht was in haar ogen en voor de duvel niet bang. Aan vrouwen die zulke risico’s nemen kan ik niet tippen.”

- English version -

In March 1991, two internationally renowned women gave the Aletta Jacobs Lecture: sexologist Shere Hite and the Egyptian writer and doctor Nawal el Saadawi (1933-2021). Pauline Sarkar, senior lecturer in Romance languages, and vice-president of Studium Generale at the time, advocated for a speaker with a non-Western outlook.

At first, Ms. Saadawi didn't take a shine to me, because in her eyes I was a true European. But when my husband stopped by to drop something off, and she saw I had an Indian husband, she completely changed her tune.

Nor was she taken with the coreferent, the sociologist Hilde Verwey-Jonker. Verwey-Jonker argued that if only Third World countries would limit their birth rate, that would really improve things. To that Ms. Saadawi responded furiously: The arrogance! Only someone whose work is purely theoretical would say that''. Which was fair, because when you're a poor person in a poor country, having children is crucial for your future.

At first, her lecture was only about the Gulf War. I remember her fierceness. The Gulf War was entirely the Americans' fault. They should have left Sadam be. At the time of Sadam, the position of women was not that bad. My husband agreed with that. And it's true that after the Gulf Wars things did not get better.

It was thirty years ago. I'm only left with some sort of feeling. With Saadawi that's a positive one. Her attitude in life, her understanding of injustice always clashing with others, and not afraid of anything. Women taking risks to that extent, I could never match that.”